Jesteś tutaj:
Powrót

Słowacka Małopolska

Słowacka Małopolska

Witajcie w Małopolsce! Z całą pewnością pobyt na tej ziemi będzie dla Was miłym przeżyciem i dostarczy wszystkim niezapomnianych wrażeń. To przecież region, który na całej swojej południowej granicy sąsiaduje ze Słowacją, pielęgnuje liczne ślady wzajemnych związków historycznych, daje także świadectwo dynamicznych obopólnych kontaktów współczesnych.

Publikacja ta oprowadza po miejscach powiązanych ze Słowacją na terenie Małopolski, podąża po słowackich śladach odciśniętych w polskiej obyczajowości i kulturze. Od kiedy Polska i Słowacja znalazły się w Unii Europejskiej, znikły bariery na granicy, biegnącej od tysiąca lat grzbietami Beskidów i Tatr. Staliśmy się sobie bardziej bliscy, niż kiedykolwiek wcześniej. Warto więc, czytając tę publikację, poznać się wzajemnie jeszcze lepiej. 

Małopolska to region niezwykle urozmaicony i to zarówno pod względem różnorodności występujących tu krajobrazów, jak i nagromadzonego na tym obszarze wielowiekowego dziedzictwa kultury. Na jej obraz składają się pasma Karpat ukoronowane szczytami Tatr, nadwiślańskie równiny z królewskimi ostępami Puszczy Niepołomickiej, kredowe jurajskie skały skrywające ruiny średniowiecznych zamków. Tutejsze opactwa i klasztory pełne są świadectw bogactwa duchowego, a także nawarstwiających się przez wieki dokonań cywilizacyjnych zamieszkujących tę ziemię pokoleń. Leżące na dawnych ruchliwych szlakach handlowych wioski, miasta i miasteczka pielęgnują odziedziczone po przodkach oryginalne obyczaje i tradycje znajdujące swoje odbicie w strojach, tańcach, muzyce, a także w niezliczonych smakach regionalnych potraw.

Małopolska przyjmuje swoich gości w coraz to bardziej komfortowych warunkach, z każdym rokiem wzbogaca o nowe atrakcje swoją ofertę turystyczną kierowaną do wciąż rosnącej rzeszy przybyszów (to już ponad 13 milionów osób rocznie). Rozwija się więc sieć turystycznych szlaków, zarówno tych tradycyjnych, czyli pieszych, rowerowych czy wodnych, jak też i tych bardziej ekskluzywnych, ale też i coraz to bardziej popularnych, przemierzanych w siodle. Przybywa ścieżek prowadzących przez warte poznania ekosystemy przyrodnicze, coraz to nowe atrakcje oferują skanseny, parki krajobrazowe i rezerwaty przyrody. Pielęgnuje się zabytki sztuki i kultury, przywraca urodę pamiętającym przeszłość dworom i pałacom, zabezpiecza ruiny wpisanych w historię zamków. Prawdziwym skarbem są wiekowe drewniane kościoły, ale też nie da się przejść obojętnie obok nowoczesnych wież widokowych wyrastających w szczególnie uczęszczanych miejscach, nie da się pominąć czynnych latem i zimą wyciągów oraz kolejek górskich.

Szczególne miejsce na mapie Małopolski zajmuje Kraków, przez kilka stuleci (do końca xvi wieku) stolica Polski, miasto uniwersyteckie od 650 lat, centrum nauki (obecnie na tutejszych wyższych uczelniach kształci się ponad 200 tysięcy studentów), siedziba licznych muzeów i instytucji kultury, miasto papieża św. Jana Pawła II. Jego położone w obrębie Plant staromiejskie centrum, z nienaruszonym od roku 1257 rysunkiem placów i ulic, a także Kazimierz, dawna dzielnica żydowska, oraz pobliska kilkusetletnia kopalnia soli w Wieliczce – wszystko to trafiło już w roku 1978 na pierwszą Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO. Obecnie tę światową listę Małopolska wzbogaca jeszcze o kopalnię soli w Bochni i Muzeum Żup w Wieliczce, o były obóz koncentracyjny Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu, o manierystyczny zespół klasztorny w Kalwarii Zebrzydowskiej oraz o osiem unikatowych drewnianych świątyń z terenów górskich – cztery kościoły (Binarowa, Dębno, Lipnica Murowana, Sękowa) i cztery cerkwie (Powroźnik, Owczary, Kwiatoń, Brunary Wyżne).

 

                                                  Wersja polska        
                                                  Wersja słowacka        

Autorzy: Mieczysław Czuma, Leszek Mazan, Marcin Żerański. Tłumaczenie na język słowacki i konsultacje merytoryczne – Vlasta Juchnieviczova.

 

Patronat honorowy – Marek Sowa, Marszałek Województwa Małopolskiego oraz Ivan Skorupa Konsult Generalny Republiki Słowackiej w Krakowie

                                                                           

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Powiązane treści